Regulamin działu OGLOSZENIA

bum

1. Zakaz sprzedaży i kupna kart C+.
2. Obowiązuje zakaz podawania linków do sklepów internetowych, aukcji.
3. Ogłoszenia nie zawierające ceny będą natychmiast kasowane.
4. Ogłoszenie jest kasowane po 30 dniach od umieszczenia.
5. Zabrania się kategorycznie sprzedaży na forum poza działem ogłoszeń.
6. Gdy ogłoszenie staje sie nieaktualne, przedmiot został sprzedany, zrezygnowano etc. PROSIMY o tym poinformować w swoim ogłoszeniu bądź zgłosić to MODERATOROWI działu.
7. Przed wysunięciem jakichkolwiek oskarżeń co do nierzetelności sprzedającego lub kupującego, PROSIMY o kontakt z MODERATOREM działu.
8. W przypadku stwierdzenia oszustwa, użytkownik zostaje natychmiast usunięty z forum.
9. W przypadku naruszenia powyższych zasad, mamy prawo do ostrzeżenia bądź usunięcia użytkownika z forum. Informujemy także że nie ponosimy jakiejkolwiek odpowiedzialności za umieszczane tutaj ogłoszenia, wszystko robisz na własną odpowiedzialność.

I JESZCZE JEDNO BARDZO WAŻNE ZAKAZ SPRZEDAŻY KART C+ ZA NIEPRZESTRZEGANIE OSTRZEZENIE

aaa4

bylem wiec obecny, gdy Neron oglaszal Achaje wolnym krajem i przywracal Grecji jej dawna niezaleznosc. Sytuacja polityczna nie ulegla zmianie - byla taka sama jak ta, ktora zastalem w mlodosci, gdy sluzylem jako trybun wojskowy w Koryncie. Grecy mogli jedynie we wlasnym zakresie wybierac namiestnika, oplacac rzymskie sily zbrojne i kopac kanal. Mimo to deklaracja wzbudzila wsrod nich olbrzymia radosc.

Od razu zauwazylem, ze skladajac te deklaracje Neron ani slowem nie wspomnial senatu, a przeciwnie: sobie i tylko sobie przyznal prawo do uznawania wolnosci jakiegos kraju. My, swiadkowie zlych wrozb, przestrzegajacych przed kopaniem kanalu, na wlasne uszy uslyszelismy Nerona oswiadczajacego, ze to wielkie przedsiewziecie bedzie sluzylo szczesciu narodu Achajow i Rzymian. I znowu ani slowa o senacie, choc wlasciwa formula brzmi: "Senatus Populusque Romanus", a wiec senat i lud rzymski. Ta formula przetrwa wieki!

Tak wiec nie bylo w tym nic dziwnego, ze gdy towarzyszylem idacym na smierc Zydom, to mialem wrazenie, ze Orkus kieruje moimi krokami, a na karku czuje oddech Charona. Podobne nieprzyjemne wrazenie odnioslo wielu innych przewidujacych czlonkow senatu, choc z ostroznosci nie wymienialismy informacji o tych doznaniach. Nikt juz nikomu nie ufal. Niektorzy wyruszajac w podroz brali ze soba na wszelki wypadek milion sestercji w zlocie.

Neron nie zgodzil sie, aby senat wyjechal mu naprzeciw do Neapolu. Stamtad chcial rozpoczac marsz triumfalny do Rzymu, poniewaz wlasnie w neapolitanskim teatrze debiutowal jako artysta. Zamiast wlasciwego triumfu postanowil zorganizowac triumf sztuki, zapewniajac ludowi radosc i dzien swiateczny. Bylo to postanowienie madre z punktu widzenia polityki, skoro wyprawa na wschod spelzla na niczym. Ale, po co rozkazal zburzyc czesc murow miejskich dla otworzenia szerokiego przejscia jego triumfalnego pochodu? Takiego zaszczytu nie dostapil jeszcze zaden zwycieski wodz, nawet sam August. Uznalismy ten rozkaz za dowod stopniowego przejmowania przez Nerona obyczajow rodem ze wschodnich despotii. Nic takiego nie przyszloby w Rzymie nikomu do glowy, chocby jakis brudny mlokos nie wiem jakie ohydztwa wypisywal o zepsuciu obyczajow!

Nie tylko my, senatorzy, ale rowniez lud - mam tu na mysli dobrze myslacych obywateli - nie bylismy zachwyceni, gdy patrzylismy na wjazd Nerona. Siedzac na swietym rydwanie triumfalnym Augusta cesarz wjechal przez wyrwe w murach, a za nim wieziono stosy wiencow laurowych jako zdobycz wojenna. Zamiast zolnierskiej eskorty - aktorzy, muzykanci, spiewacy i tancerze! Zamiast przedstawien walki - olbrzymie plotna i rzezby, obrazujace jego zwyciestwa w poszczegolnych zawodach. Ubrany byl w purpurowy plaszcz usiany zlotymi gwiazdami; na glowie mial podwojny wieniec laurowy z Olimpii.

Na dobro Nerona nalezy zapisac, ze jednak nie zaniechal tradycyjnego zwyczaju: wszedl pokornie na kolanach po stromych schodach Kapitolu i poswiecil najwazniejsze wience Jupiterowi Kustoszowi i innym bogom italskim, nie zapominajac o Junonie i Wenus. A mimo to wiencow starczylo, aby zakryc koliste sciany sali przyjec Zlotego Domu!

Powrot Nerona do domu nie byl wcale taki mily, jakby moglo sie zdawac. Statilia Mesalina byla wprawdzie kobieta rozpieszczona i miala slaby charakter, ale jednak byla kobieta. Nie chciala scierpiec, ze Neron traktowal Sporusa na rownych prawach z nia, zmieniajac loze zaleznie od kaprysu. Dochodzilo miedzy nimi do drastycznych awantur, w palacu fruwaly polmiski i wazy. Pamietajac o wypadku Poppei Neron nie wazyl sie tknac Statilii, a ona umiala to wykorzystac. Po pewnym czasie poprosil Junone o zwrot poswieconych jej wiencow, a w koncu wygnal Statilie do Ancjum. Co zreszta przynioslo Statilii szczescie. Dzieki temu zyje do dzisiaj i rozpacza za Neronem, bo - jak zwykle wdowy - pamieta juz tylko jego dobre cechy. Czesto ozdabia kwiatami proste mauzoleum Domicjuszy na Polu Marsowym; dobrze widac je z grzbietu wzgorza Pincios. Znajduje sie ono w poblizu ogrodow Lukullusa, w ktorych jako mlodzieniec podziwialem w towarzystwie Nerona i Agrypiny kwitnacy wisnie. Szczatki Nerona spoczywaja, wiec - jako sie rzeklo - w mauzoleum Domicjuszy, ale czy rzeczywiscie? Lud nie wierzy w jego smierc i oczekuje jego powrotu skads ze Wschodu; jego rzady uwaza za wiele lepsze od obecnych, ktore cechuja wysokie podatki i sknerstwo.

Od czasu do czasu na Wschodzie pojawia sie jakis zbie